Sociale stroperigheid

Soms zit je er opeens in vast. In de sociale stroperigheid van aardig doen en aardig gevonden worden. Ik kende ooit een misantroop die boos werd op zichzelf wanneer hij zich had ingelaten met sociale stroperigheid.

Hij hekelde mensen maar wilde toch graag aardig gevonden worden. Niets verontrustte hem meer dan deze conclusie. Hij kreeg er zelfs een paniekerige lach van op zijn gezicht, eentje die moest verbergen dat hij zijn medemens cholera en tyfus toewenste.

Sociale stroperigheid is op zijn ergst wanneer het verdund is met alcohol. Dan vloeit de stroop dusdanig rijkelijk dat je er de volgende dag koppijn van hebt. Niet van de drank, maar van de vleiende gesprekken die nog uren nagalmen in je hoofd. De sociale gespeksorgasmen van de avond ervoor blijken de volgende dag een kwakje wezenloze ego porno geweest te zijn.